Ηδημιουργία είναι 5% έμπνευση και 95% σκληρή δουλειά...

Κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή μου εδώ και κανα δίωρο, με ανοιχτό το Word και ψάχνω να βρώ πώς θα ξεκινήσω το συγκεκριμένο άρθρο. Τα τσιγάρα πάνε και έρχονται και το θέμα όλο και αλλάζει μορφή μέσα στο κεφάλι μου. Σαν κλασσική ζυγός, που μπροστά σε ένα δίλημα θα επιλέξει την... τρίτη λύση μέχρι να σκεφτεί και τέταρτη και πέμπτη και τελικά να τα παρατήσει γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να αποφασίσει, κάθομαι και αναλύω μέχρι αηδίας τις σκέψεις μου, μέχρι να απογοητευθώ. "Μα τι κακό είναι και αυτό που με πιάνει; Δεν πάω να λύσω το Κυπριακό, ένα θεματάκι θέλω να γράψω, τόσο ζόρι και άγχος για μερικές λέξεις αραδιασμένες στη σειρά;"  Κι όμως νιώθω το βάρος να μπαστακώνεται στους ώμους μου και το άγχος να γίνεται δεύτερη φύση μου.

Ίσως απλά μου λείπει η αυτοσυγκέντρωση, ίσως φταίει η μουσική που ακούω και αποσυντονίζομαι, ίσως να μην έχω έμπνευση αυτη την στιγμή.

"Ε λοιπόν θα την κάνω την αρχή και όπως βγει" λέω στον εαυτό μου και ξεκινάω να βάζω σε σειρά αυτα που θα αποτυπώσω σε καποιον server μακριά από εδώ που βρίσκομαι.

Μετά από άπειρα ορθογραφικά (καταραμένα greeklish) και πολλά πολλά backspace και delete και με ένα κεφάλι καζάνι από τα αμέτρητα "τίκι τίκι" στο πληκτρολόγιο, αποφασίζω πώς το κειμενάκι είναι ας πούμε συμπαθητικό και σταματάω για να το διαβάσω. "Κάτι λείπει" σκέφτομαι και προσπαθώ να το εντοπίσω. Περνάει κανα εικοσάλεπτο ακόμα και πιάνω τον εαυτό μου να πετάει αλλού, σε αυτά που λείπουν από την ζωή μου και όχι σε αυτό που λείπει απο το κείμενο...

"Αυτός ο καταραμένος ο Israel Kamakawiwo 'ole  η αλλιώς IZ φταίει που βρίσκομαι αλλού τώρα." Ο στίχος λέει: "somewhere over the rainbow, blue birds fly" και εγώ μάλλον κάπου εκεί θα ήθελα να είμαι τώρα. Χωρίς παραπάνω σκεψεις,απλά κάπου αλλού.

Τελικά αποφασίζω πώς το κείμενο είναι μια χαρά ως έχει, αλλά προς στιγμήν δεν θα πάει για ανάρτηση." Ίσως αύριο" λέω και χάνομαι στην μελωδία του Patrick Swayze που τραγουδα το "She's like the wind"… 

Πολύ δούλεψα και σήμερα... Η δημιουργία, λένε, είναι 5% έμπνευση και 95% σκληρή δουλεια. Αλλά και πάλι όταν το 5% καθορίζει το 95%, πώς μπορείς να εργαστείς όταν αυτό το μικρό ποσοστό απουσιάζει;;; Δεν είσαι ολοκληρωμένος κατάλαβες; Τι να πεις... Que sera, sera...

Καληνύχτα... 

...για την ώρα!